حقوق مالکیت معنوی در کشور چین

حقوق مالکیت معنوی

حقوق مالکیت معنوی یکی از اولین تجاربی که یک بازدید‌کننده از کشور چین بدست می‌آورد.

دعوت دوستانه و مشتاقانه یک فروشنده چینی به دکان و مغازه‌اش برای خرید اقلامی همچون ساعت، کیف، دی وی دی، یا موارد دیگر با قیمت بسیار پایین‌تر نسبت به اروپا یا ایالات متحده است. اگرچه در سال‌های اخیر، دولت چین تلاش زیادی را به منظور ایجاد کمپین‌هایی علیه کالاهای تقلبی انجام داده و سعی کرده هشدار دهد که سرقت حق مالکیت معنوی  در واقع یک جرم به حساب می‌آید.

با وجود ممانعت های دولت کالاهای تقلبی همچنان در چین فراوان هستند.

آمار مربوط به قربانیان مالکیت معنوی

آمارهای کنونی، نتایج مرتبط با ابعاد کسب و کارهای تقلبی را نشان می ‌دهد:

از تعداد 10 شرکت اروپایی که در چین فعالتی دارند، 7 مورد از آنها اعلام کرده‌اند که آنها قربانی سرقت حق مالکیت معنوی شده‌اند. در سال 2006، تولید‌کنندگان اروپایی برآورد کرده‌اند که نقض حق مالکیت معنوی باعث ضرر آنها به اندازه 1 دلار از هر 5 دلاری که در کشور چین بدست می‌آوردند، میشود.

بیش از نیمی از تمام کالاهایی که توسط گمرک اتحادیه اروپا (EU)[2] ضبط می‌شود، مرتبط با کشور چین است.

کالاهای تقلبی

کالاهای تقلبی تنها محدود به کالاهای لوکس و برندهای معروف نمیشود.

این مورد شامل تمام حوزه‌های صنعتی و همچنین محصولات روزمره نیز میشود. کارشناسان برآورد کرده‌اند که 10% از تجارت جهانی بر مبنای کالاهای تقلبی است. گزارش سال 2010 نشان داده است که از دست رفتن شغلها بدلیل این سرقتها به بیش از 1.2 میلیون نفر آسیب رسانده و منجر به خسارت 240 میلیارد یورویی در درامد خرده‌فروشی تا سال 2015 برای اتحادیه اروپا شده است.

راهبرد کشور چین در قبال مالکیت معنوی

کشور چین بعنوان دومین اقتصاد بزرگ جهان است، که فرصتهای کاری جذاب و بازارهای بالقوه بزرگی را ایجاد کرده است.

به هر حال، در تمام اقتصادهای در حال توسعه و همچنین در کشور چین که به عنوان یک کشور در حال توسعه است، ریسکهایی نیز وجود داردکه سرقت و یا نقض حق مالکیت معنوی یکی از این موارد است. آگاهی از حق مالکیت معنوی افراد، و دنبال کردن یک استراتژی در مورد چگونگی استفاده از این حق، و حمایت و تقویت این حقوق، بعنوان بخشی از تکالیف مهمی است که یک شرکت خارجی واقع در کشور چین باید آن را در نظر داشته باشد.

تحقیقات

بررسیهای صورت رفته توسط اتاق بازرگانی ملی نشان می‌دهد:

که شرکتها در سراسر ایالت متحده و اروپا از این اقدامات قانونی برای محافظت و دفاع از حق مالکیت معنویشان در چین استفاده نمیکنند. اگرچه ریسک نقض حق مالکیت معنوی بسیار بالا است، اما اکثر قریب به اتفاق شرکتهایی که در این کشور کسب و کاری را انجام میدهند، به دنبال شکایت بمنظور کسب حق مالکیت معنویشان نمیروند، و هزینه‌های بالای ان را به عنوان یکی از دلایل اصلی ذکر میکنند.

پرونده‌سازی بمنظور کسب حق مالکیت معنوی درکشور چین برای شرکتهایی مناسب است که کسب وکارشان محدود به این کشور نیست.

به دنبال رشد اقتصاد صادرات-محور کشور چین، شرکتهایی که از فعالیت در کشور چین خودداری میکنند، نیز متحمل خسارت میشوند به این دلیل با محصولات نسخه تقلبی همین شرکتها در بازار ثالث مواجه میشوندکه این محصولات توسط متقلبان چینی جعل میگردد. از طرف دیگر،  شرکتهای خارجی نیز باید توجهی به آگاهی فزاینده حقوق مالکیت معنوی در بین شرکتهای چینی داشته باشند، که از حق مالکیت معنوی خود در برابر نقض آن دفاع میکنند.

الحاق چین به سازمان تجارت جهانی

در اینجا به الحاق چین در سازمان تجارت جهانی می پردازیم.

از زمان الحاق چین به سازمان تجارت جهانی و بازبینی قانون ثبت اختراعات در سال 2008، وضعیت قانون حق مالکیت معنوی چین به استانداردهای بین‌المللی نزدیک شده است. اگرچه اجرای این قانون بعنوان یک مشکل واقعی است، اما حمایت از حق مالکیت معنوی در کشور چین فرایند غیرمحتملی نیست. این فرایندساده نیست،موارد موفقیت‌امیزی از شرکتهای خارجی بوده که اثبات کرده‌اند امکان حمایت و اجرای حق مالکیت معنوی افراد درکشور چین وجود دارد.

منبع

برگرفته از مقاله حقوق مالکیت معنوی در چین از «کریس دوانشایر-الیس و همکاران (2011)»

https://rd.springer.com/book/10.1007/978-3-642-15408-9

 

[1] حقوق مالکیت معنوی

[2] اتحادیه اروپا

2088 بازدید