توافقنامه چین و آلمان در زمینه همکاری علمی و فناوری

توافقنامه چین و آلمان در زمینه همکاری علمی و فناوری

توافقنامه چین و آلمان کشور چین و آلمان، سی‌امین سالگرد توافقنامه بین‌ دو دولت را در زمینه همکاری علمی و فناوری در آوریل 2008 جشن گرفتند. روابط تجاری بین شرکای اقتصادی معمولا یک روش مهم دیگری برای دستیابی به تخصص فناوری کشور دیگر است. محصولات نواورانه‌ای که وارد کشور می‌شوند، می‌توانند اطلاعاتی را در حوزه فناوری و فرایند تولید، آشکار سازند (کو و هلپمن، 1995).[1] اثبات تاثیر این محصولات می‌تواند باعث پیشبرد مهارت‌های فناورانه مورد نیاز برای تولید و پیاده‌سازی پزوهش‌های مرتبط با تولید کالاهای مشابه گردد. بدین‌ترتیب، همچنین صادرات دارای نقشی در پیشرفت فناوری یک کشور است. از شرکت‌های داخلی خواسته می‌شود تا کیفیت محصولات و فرایند تولیدشان را از طریق سرمایه‌گذاری در تحقیق و توسعه و رقابت با شرکت‌های خارجی، بهبود بخشند (برانس‌تتر، 2006).[2]

انتقال فناوری

در سطح شرکتی، انتقال فناوری بین کشورها به شکل توافقنامه اعطای جواز، صورت می‌گیرد. برای بسیاری از شرکت‌های چندملیتی[3]، تاسیس یک شرکت تابعه در چین به عنوان بهترین استراتژی برای ورود به بازار آن کشور نیست. در بعضی از صنایع خاص، اعطای جواز فناوری به یک شرکت تابعه، به عنوان روش مناسبی برای رشد بلقوه در بازارهای خارجی است. از طرف دیگر، برای صاحب جواز در کشورهای در حال توسعه، چنین توافقنامه‌ای، امکان دستیابی به فناوری‌های پیشرفته را  تحت یک چارچوب قانونی به همراه تاثیرات اموزشی بلقوه و محرکی در جهت فعالیت‌های تحقیق و توسعه، فراهم می‌اورد. در سال 2005، دانش ساخت بعضی از محصولات به مبلغ 198 میلیون دلار امریکا به کشور چین فروخته شد.

در عین حال که، این مقدار کم تنها سه درصد از کل حق تالیف و حق جواز نسبت به خود کشور ایالات متحده را شامل می‌شد، این سهام در عرض 10 سال تقریبا به دو برابر رسید (NSF, 2008).

دادن مجوز به شرکت های چندملیتی

دادن مجور به شرکت‌های چندملیتی برای تاسیس شعب در چین، همچون شرکت‌هایی با مالکیت خارجی و شرکت‌های سرمایه‌گذاری مشترک، به پشتیبانی از انتقال فناوری می‌پردازد. از سال 1979، شرکت‌های خارجی در بیش از 600000 پروزه سرمایه گذاری کردند که در رده سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی (FDI)[4] قرار داشتند. اگرچه سهم بزرگی از پروژه‌های سرمایه‌گذاری FDI، مرتبط با فعالیت‌های فروش اقلام ابتدای اشت، اما شرکت‌‌های خارجی دیگر در تاسیسات تولیدی بزرگ در حوزه محصولات نواورانه یا مراکز تحقیق و توسعه ویژه، مشارکت دارند. از طریق محدود کردن صنایع خاص و درخوست از سرمایه‌گذاران خارجی برای مشارکت در پروژه‌های سرمایه‌گذاری مشترک، هدف دولت چین تسهیل سرریز شدن فناوری بین شرکای چینی و غیرچینی است. (لیگسالز، 2010: 142).توافقنامه چین و آلمان

منابع

Coe, David T. / Helpman, Elhanan (1995): International R&D Spillovers, in: European Economic Review, Vol. 39, No. 5, pp. 859-887

National Science Foundation (2008): Science and Engineering Indicators 2008, URL: http://www.nsf.gov/statistics/seind08/, latest visit on September 5th, 2009.

Branstetter, Lee (2006): Is Foreign Direct Investment a Channel of Knowledge Spillovers? Evidence from Japan’s FDI in the United States, in: Journal of International Economics,   Vol. 68, No. 2, pp. 325-344.

Johannes Liegsalz  (2010). The Economics of Intellectual Property Rights in China, Dissertation Ludwig-Maximilians-University Munich,

 

[1] Coe and Helpman, 1995

[2] Branstetter, 2006

[3] MNE

[4] سرما‌یه‌گذاری مستقیم خارجی

تجارت
2049 بازدید