قانون کپی رایت چین مصوب 2010

  به روز رسانی: 1398/05/28ساعت 23:05 ترجمه مواد 1 تا 14

قسمتی از مواد قانون کپی رایت جمهوری خلق چین قابل خریداری در اینجا به صورت رایگان نمایش داده شده است.

قانون کپی رایت جمهوری خلق چین (مصوب 2010)

قانون حق نسخه برداری (کپی رایت) جمهوری چین در پنجمین جلسه کمیته دائمی کنگره پنجم ملی مردم در تاریخ 7 سپتامبر 1990 تصویب گردید. این قانون برای اولین بار در جلسه بیست و چهارم کمیته دائمی کنگره‌ی نهم ملی در تاریخ 27 اکتبر سال 2001 با عنوان «قانون کپی رایت جمهوی خلق چین» اصلاح شد. سپس برای بار دوم مطابق با تصمیم جلسه سیزدهم کمیته دائمی یازدهمین کنگره ملی مردم در تاریخ 26 فوریه 2010 مورد بازنگری و اصلاح قرار گرفت.

قانون کپی رایت چین مصوب 2010 شامل سرفصل های ذیل است:

فصل اول: مقررات عمومی

فصل دوم: کپی رایت

بخش 1 -صاحبان حق نسخه برداری و حقوق آنها

بخش 2- مالکیت حق چاپ

بخش 3-دوره حفاظت

بخش 4-محدودیت حقوق

فصل سوم: قراردادهای صدور مجوز کپی رایت و قراردادهای انتقال کپی رایت

فصل چهارم: انتشار، عملکرد، ضبط صدا، ضبط ویدئو و پخش

بخش 1-انتشار کتابها، روزنامه ها و نشریات

بخش 2-کارایی

بخش 3-ضبط صدا و ضبط ویدئو

بخش 4-پخش توسط یک ایستگاه رادیویی یا ایستگاه تلویزیونی

فصل  پنجم: وظایف قانونی و اجرای قانون

فصل ششم: مقررات تکمیلی

 

فصل اول مقررات عمومی

ماده 1- این قانون مطابق قانون اساسی، به‌منظور حفاظت از حق تکثیر نویسندگان در آثار ادبی، هنری و علمی و حقوق مربوط به حق نسخه‌برداری، تشویق تولید و انتشار آثاری که سبب کمک خلق تمدن معنوی و مادی سوسیالیستی و ترویج رشد و شکوفایی فرهنگ و علوم سوسیالیستی می‌شود، وضع‌شده است.

ماده 2- آثار شهروندان، اشخاص حقوقی یا سایر سازمان‌های چینی، چه نشر یا غیرازآن، می‌بایست تحت این قانون از حق نسخه‌برداری بهره‌مند شوند.

آثاری که به یک شخص خارجی یا یک فرد بدون تابعیت تعلق دارد طبق حق کپی‌رایت تحت توافقنامه بین کشور چین و کشوری که نویسنده تبعه آن است یا کشوری که در آن نویسنده دائماً مقیم آنجاست و یا تحت یک معاهده بین‌المللی که هر دو کشور عضو آن هستند، محافظت خواهند شد.

ماده 3- اصطلاح «آثار» مذکور در این قانون شامل آثار ادبی، هنر، علوم طبیعی، علوم اجتماعی، فن­آوری مهندسی و مانند آن در اشکال زیر مطرح‌شده است:

(1) آثار نوشته‌شده؛

(2) آثار بیانی؛

(3) آثار موسیقایی، دراماتیک، کوی، آثار نقاشی و آکروباتیک؛

(4) آثار هنری زیبا و معماری؛

(5) آثار عکاسی؛

(6) آثار سینمایی و آثار ساخته‌شده مشابه به شیوه‌ی آثار سینمایی.؛

(7) طراحی طرح‌های مهندسی و طرح‌های محصول؛ نقشه‌ها، طرح‌ها و سایر کارهای گرافیکی و کارهای مدل؛

(8) نرم‌افزار کامپیوتر؛

(9) دیگر کارهایی که در قوانین و مقررات اداری ارائه‌شده است.

ماده 4- صاحبان کپی‌رایت در انجام کپی‌رایت خود، نباید قانون اساسی یا قوانین را نقض کنند یا منافع عمومی را نقض کنند. نشر و انتشار آثار باید به‌وسیله و نظارت دولت باشد.

.

.

فصل دوم کپی رایت

بخش 1- صاحبان حق نشر و حقوق آنها

ماده 9– «صاحبان حق نشر» عبارتند از:

(1) نویسندگان؛

(2) سایر شهروندان ، نهاد های حقوقی و سازمانهایی که طبق این قانون از حق نشر بهره می برند.

.

.

.

.

.

بخش 2- مالکیت حق نشر

ماده 11- به­جز موارد مقرر شده در این قانون، حق نشر در یک اثر متعلق به پدید آورنده­ی اثر است.

پدیدآورنده­ی یک اثر، شخصی است که اثر را خلق کرده است.

در صورتی که اثری مطابق هدف و تحت نظارت و مسئولیت یک شخص حقوقی یا سازمان دیگری ایجاد شود، این شخص حقوقی یا سازمان حقوقی می بایست نویسنده تلقی شود.

.

.

 

 

 

(جهت مشاهده ی محتوای ماده 1 تا 14 قانون کپی رایت چین می توانید فایل را خریداری نمایید).